Comparative Education



باسمه تعالی

 

                                      تاریخ: 99/01/28

 

جناب آقای مهندس عبدالعلی علی‌عسگری

رئیس محترم سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران

با سلام و احترام؛

     با عرض تبریک سال نو و آرزوی گذر از وضعیت پیش آمده ناشی از بیماری کرونا و صحت و سلامتی کامل برای کل بشریت، به ویژه، برای هموطنان ایرانی، اینجانب، به عنوان یک شهرونـد، فعال فرهنگی و دانش آموخته حوزه‌های فرهنگـی، آموزشـی و علوم تربیتی که بیشتر برنامه‌های شبکه‌های مختلف تلویزیون را نه صرفاً به جهت تفریح و تفنن، بلکه همراه با تحلیل می بینم و رصد می کنم، مطالبی را خلاصتاً و به صورت کلـی و در مرحله بعد، با آوردن چند نمونـه و مصـداق همراه با استنتاج، به استحضـار جناب‌عالـی می رسانـم و انتظار دارم و امیدوارم در مسندی که قرار گرفته‌ایـد و مسؤولیت حساس و سنگینـی که بر عهده‌تان سپرده شده، موضوعاتی را که دغدغه بسیاری از مردم، فعالان فرهنگی و اصحاب فرهنگ و هنر نیز می باشد، با یاری معاونان، مدیران شبکه‌های مختلف، همکاران و کارشناسان خبره، متعهد و متخصص، بررسی و بازنگری نمایید تا منجر، به تغییرات اساسی گردد؛ ان شاء‌الله. چند سالی است در مجموعه صدا و سیما، در کنار همه لودگی‌هایی که با نام هنر، به خورد بینندگان داده می شود و تعداد و تنوع آن، از شمارش و حد، خارج است و در کنار همه آن دامن زدن های مستقیم و غیرمستقیم بر موضوع قومیت‌ها، لهجه‌های مختلف زبانی و مواردی از این قبیل که هنوز هم رگه‌هایی از آنها را می‌بینیم؛ آنهم با توجیه ایجاد نشاط و خنـده در برنامه‌های مختلف و برای سنین مختلف و حتی در برنامه‌های کودکان که در برخی موارد حاد و جنجال‌برانگیز در گذشته نیز، منجر به اعتراض‌های شدید و نهایتاً، منجر به حذف البته نه دایمـی بلکـه حذف موقت! آن برنامه‌ها گردید و همان گروه و اشخاص، با گذشته‌ای که هنوز فراموش نشده و نمی شود، دوباره در حال اجرای برنامه، برای کودکان هستند! که همگی به صورت مصداقی، قابل احصاء می باشنـد، شوخـی‌های مستهجن، جنسی و سخنان خـارج از عرف هم به برنامه‌هـای به ظاهر طنـز، اضافه و به شدت، زیاد شده و در حال افزایش و عادی سازی نیز می باشند که به نوعی، بی‌حیایی را رواج داده و می‌دهند و یکی دوتا و تصادفی و سهوی هم نیستند؛ بلکه مکـرر و به وفـور، دیده می شونـد که گاهی، چنین به نظر می رسد که نکنـد ایـن برنامه‌هـا، کاملاً سازماندهی شده، بوده باشند! و اینچنین زیرکانه، در لا‌ به‌‌ لای برنامه‌ها، گنجانیده شده باشند یا در راستـای اجرای همان سند 2030 بوده باشند که بعید و دور از ذهن هم نیست که چنین تفکراتـی، همـراه با مأموریت‌هایـی، در لایه‌های پنهانـی سازمـان و به صورت نامحسوس و حتی بدون حضور فیزیکـی، حضور داشته باشند و برنامه‌ها را هدایت کنند که در واقع، مصداق سازمان غیررسمی، در داخل یک سازمان رسمی است که قطعاً، دارای نیروهای غیررسمی! نیز می باشند. اگر بخواهیم همه این موارد را تجمیع نماییم، عملاً مقـدور نخواهد بود و حجم آن، از یک کتاب حجیم هم فراتـر خواهد رفت که مجالـی دیگر و فضایی دیگـر می طلبد و از حوصله و وقت جناب‌عالی هم خارج است؛ گاهی هم برخی از همین خودی‌ها و دوستان ناآگاه و روشنفکـرنماهـا، موضوع دفـع افسد به فاسد را پیش می کشند و ایـن همه ضعف‌هـای اساسـی و نقدهـای وارده را با این نکتـه فقهـی، تحلیـل، حـل و فصل و جمع و جـور می کنند! و در نهایت هم، اظهار نظـر می کنند و نتیجه‌گیری می کنند که هرچه باشد، بدتـر از برنامه‌های ماهواره‌ها و برنامه‌های قبل از انقلاب که نیست! که در واقع، نوعی سفسطه و مغلطه آشکار است و گاهی هم به چند مورد مثبت با مضامیـن خوب در همان برنامه یا سایـر برنامه‌هـای صدا و سیما اشاره می کنند و کل برنامه را با آن یکی دو مورد خوب و مثبت، تطهیر می کنند! که همه این سوء تعبیرها و سوء تدبیرها، باعث پنبـه شدن آن رشته‌هایـی می گـردد که به ویـژه در مـدارس، مسجد، کارگـاه‌های آموزشی سبک زندگـی، خانـه‌ها و. روی علی‌الخصوص کودکان و نوجوانان و با مشقت ها و با تشکیل جلسات متعددی، انجام گرفتـه است. اخیراً هم که موضوع ویروس کرونـا و تشویـق مردم، به در خانـه مانـدن و ایجاد نشاط اجتماعـی و بهتر کردن حال مـردم! و پر کـردن اوقات فراغت در زمان در خانـه مانـدن هم دستاویز و بهانـه‌ای موجـه! شده برای مدیـران شبکه‌های تحت تکفل ت‌های جاری جناب‌عالی و سایر مدیران ارشد سازمان تا با ایجاد چنین نشاط‌هایی! آنهم به هر قیمتی و با پرکردن اوقات بینندگان مانـده در خانه، به هر شیوه‌ای متوسل شوند و مجاز باشند هر کلمه ناصواب و هر رفتار غلطی را نیز توسط برخی مجری‌ها و میهمانان و هنرپیشه‌های دعوت شـده به بـرنامه‌هـای زنده و غیـرزنده منتقـل نماینـد.

Comparative Education
آخرین جستجو ها